*ما مسئولان، امروز در سمتی قرار گرفته‌ایم که پیش از این، افرادی دیگر در آن جایگاه و سمت‌ها بودند؛ لذا مردم نسبت به کارکرد ما و گذشتگان که در جایگاه ما بودند، قضاوت خواهند کرد.

*اینکه به مردم وعده‌ای قطعی در صورت عدم تحقق ندهید. مدیران و مسئولان اگر کاری را به هر دلیلی نمی‌توانند انجام دهند، وعده قطعی ندهند اما تلاش خود را برای تحقق آن به کار بگیرند.

*خوب است در جلسات این‌چنینی، مشکلات، نقاط ضعف و قوت و همچنین کاستی‌ها مطرح شود و در جلسات آتی به طور بخش‌بندی به آنها بپردازید؛ این امر برای رفع مشکلات و نقاط ضعف و یافتن نقاط مثبت موثر خواهد بود.

*تنها نباید نقاط ضعف را گفت. اگر در هر جلسه‌ای فقط به نقاط ضعف بپردازیم بر خود و شنونده تاثیرات منفی خواهیم گذاشت؛ باید با نگاه عادلانه و منصفانه به مسائل بنگریم و به طور واضح به نقاط مثبت و ضعف‌ها پرداخته شود.

*بر این اساس اگر از دست ما کاری ساخته باشد و آن را انجام ندهیم، خودمان متضرر شده‌ایم.

*اولین کاری که باید انجام داد این است که به وظایف خود آشنا باشیم. باید فرهنگ‌سازی کنیم؛ هر کسی، در هر سمتی باید بداند چه وظایف و اختیاراتی دارد و اگر کوتاهی کند باید پاسخ‌گو باشد.

*در صورت تحقق نیافتن یک وعده صادق باشید. اگر دلایل این موضوع مطرح شود مردم این مهم را بیشتر می‌پسندند.

*اگر ما هر کدام به تنهایی کارهای‌مان را انجام دهیم موفق نمی‌شویم. اگر همه با هم، هم‌افزایی و هم‌فکری داشته باشیم، به طور مطمئن با همین قوانین و ساختار می‌توانیم موفق‌تر عمل کنیم.

*قوه قضاییه برای حل مسائل و مشکلات مردم حمایت لازم را خواهد داشت. انجام کار به تنهایی منجر به موفقیت نمی‌شود، لذا هم‌فکری و هم‌افزایی لازمه موفقیت در یک امر است.

*این موضوع باید در همه شئونات کشور جاری و ساری باشد.

*در خصوص برنامه‌ریزی اساسی و لازم در بخش فرهنگ، در رابطه با حکم‌رانی متمرکز بحث‌های مختلفی شده و تدوین برنامه هفتم توسعه کشور نیز در حال انجام است که باید مباحث لازم در این خصوص مدنظر قرار گیرد.